เพลิดเพลินไปกับถนนบ้านพักซามูไรที่ยังคงรักษาบรรยากาศของยุคเอโดะไว้!

คฤหาสน์สมัยเอโดะถูกทำลายในเหตุเพลิงไหม้ครั้งใหญ่ในปี ค.ศ. 1900 (เมจิ ค.ศ. 33) และคฤหาสน์หลังปัจจุบันถูกสร้างขึ้นหลังจากเหตุเพลิงไหม้ รูปแบบของคฤหาสน์ซามูไรยุคต้นสมัยใหม่ แต่โดยรวมแล้วได้รับการปรับให้เรียบง่ายขึ้น คฤหาสน์หลังนี้มีลักษณะเป็นคฤหาสน์ซามูไรระดับกลาง มีสถานะเป็นคามาจิ (โถงทางเข้าที่ยกสูง) ตระกูลต่างๆ ประสบความสำเร็จในศิลปะการต่อสู้มาหลายชั่วอายุคน และครั้งหนึ่งเคยมีสำนักฝึกสอนฮายาชิซากิ-ริว อิไอ อยู่ทางด้านขวาของประตู ตระกูลโอดาโนะ ซึ่งเป็นตระกูลที่โอดาโนะ นาโอตาเกะ ผู้มีชื่อเสียงจากผลงาน "อาคิตะ รังงะ" เคยเป็นตระกูลที่รับใช้ภายใต้ตระกูลอิมามิยะ และต่อมาได้กลายเป็นข้าราชบริพารของตระกูลซาตาเกะ ปัจจุบันตระกูลโอดาโนะยังคงดำรงอยู่ในคฤหาสน์ซามูไรแห่งนี้

ตระกูลคาวาราดะ ซึ่งเป็นตระกูลซามูไรระดับกลาง มีโครงสร้างที่แทบจะเหมือนกับตระกูลอาโอยากิทุกประการ โดยมีห้องเสื่อทาทามิสไตล์โชอินและระเบียงดินเผา อาคารที่กระจัดกระจายถูกย้ายจากอุรามาจิมายังที่ตั้งปัจจุบันในฮิกาชิโชราคุโชในปี ค.ศ. 1891 สถาปัตยกรรมยังคงไม่เปลี่ยนแปลงจากยุคศักดินา ตระกูลคาวาราดะได้รับรางวัลไอซุ อินันโก เป็นรางวัลเมื่อโยริโทโมะพิชิตมุตสึในปี ค.ศ. 1189 และทำหน้าที่เป็นข้ารับใช้สืบตระกูลของตระกูลอาชินะในช่วงยุคเซ็นโกกุ และต่อมาเป็นข้ารับใช้ของตระกูลซาตาเกะจนกระทั่งยุคศักดินาถูกยกเลิก ภายในคฤหาสน์มีการปลูกต้นไม้นานาชนิด และมอสที่ปกคลุมพื้นดินเปรียบเสมือนสายน้ำที่ไหลเอื่อย ทำให้สวนทั้งหมดงดงามราวกับภาพวาดทิวทัศน์

ซันโซแห่งตระกูลอิวาฮาชิเป็นข้ารับใช้ของตระกูลอาชินะแห่งไอสึ และในขณะที่เขาต้องพึ่งพาโชคชะตาของครอบครัวเจ้านาย เขาก็กลายเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของตระกูลซาตาเกะ คิตะ และแม้ว่าเงินเดือนของเขาจะลดลง แต่ครอบครัวของเขายังคงรักษารูปแบบบ้านซามูไรระดับกลางไว้ บ้านของตระกูลอิวาฮาชิซึ่งมีหลังคาจั่วและหลังคามุงจาก เดิมทีมุงจากและตั้งอยู่ในตำแหน่งปัจจุบันตั้งแต่ยุคเคียวโฮ และได้รับการมุงใหม่ประมาณปี พ.ศ. 2440 ต้นโอ๊กที่ปลูกในพื้นที่นี้เป็นอนุสรณ์สถานทางธรรมชาติที่ประเมินว่ามีอายุประมาณ 300 ปี และหายากมากในแผ่นดิน จึงเป็นสัญลักษณ์ของถนนบ้านพักซามูไร

ตระกูลมัตสึโมโตะ ซึ่งเป็นข้าราชบริพารของตระกูลซาตาเกะและเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของตระกูลอิมามิยะ เป็นที่อยู่อาศัยของซามูไรชั้นต่ำ ตั้งอยู่ทางทิศเหนือของโคบิโตะมาจิ ตัวบ้านหลักมีหลังคามุงจาก ส่วนชายคาด้านหน้ามุงด้วยเปลือกไม้ซีดาร์และหลังคาหิน ตัวบ้านมีโครงสร้างเรียบง่าย มีเสาประตูสองต้นและรั้วไม้พุ่มล้อมรอบ บ้านหลังนี้มีห้องนอนในอาคารแยกต่างหาก กล่าวกันว่าสร้างขึ้นราวปลายยุคเอโดะ ท่านสามารถชมการสาธิตงานฝีมืออิตายะได้ในห้องเสื่อทาทามิ

ตระกูลอาโอยากิ ซึ่งอาศัยอยู่ในพื้นที่กว้างขวาง เดิมทีเป็นข้ารับใช้ของตระกูลอาชินะ แต่หลังจากที่ตระกูลอาชินะสิ้นชีพ พวกเขาจึงกลายเป็นข้ารับใช้ของตระกูลซาตาเกะเหนือ ฝั่งตรงข้ามถนนยังคงมี "รั้วซาชิชิ" สีดำพร้อมช่องมอง และประตูยาคุอิมอนที่มีอุปกรณ์โลหะแปดชั้น มีแผ่นไม้มุงหลังคาสลักชื่อของช่างไม้ฝีมือเยี่ยม ชิบาตะ อิวาตาโร ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1860 บ้านหลังนี้สะท้อนถึงรูปแบบสถาปัตยกรรมของบ้านพักซามูไรได้อย่างสมบูรณ์แบบ เป็นบ้านพักของซามูไรระดับสูงที่น่าประทับใจ ท่ามกลางรูปลักษณ์อันโอ่อ่า ตัวบ้านหลักมีหลังคาปั้นหยามุงจาก ประตูยาคุอิมอน โกดังเก็บของ และกำแพง

บ้านของตระกูลอิชิงุโระตั้งอยู่ทางตอนเหนือสุดของถนนบ้านพักซามูไร เคยเป็นที่พำนักอันทรงเกียรติของเหล่าซามูไรชั้นสูง โดยตัวบ้านหลัก ประตู กำแพง โกดังเก็บของ และองค์ประกอบอื่นๆ ยังคงรักษาไว้ตามแบบฉบับดั้งเดิมของยุคเอโดะ รั้วไม้สีดำพร้อมช่องมองล้อมรอบถนน ทำให้ที่นี่เป็นบ้านพักซามูไรที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังหลงเหลืออยู่ ประตูยางิวมอนมีแผ่นไม้จารึกวันที่ 27 เมษายน ค.ศ. 1809 (ปีที่ 6 แห่งรัชสมัยบุนกะ) สะท้อนถึงความเก่าแก่และความยิ่งใหญ่ เมื่อเข้าสู่ประตูทางเข้าจะมีทางเข้าหลักและทางเข้าด้านข้าง การมีทางเข้าสองทางเป็นสัญลักษณ์ของเหล่าซามูไรชั้นสูง ตัวบ้านหลักมุงจาก และสวนที่มีมอสซึ่งเป็นตัวแทนของน้ำ สะท้อนถึงความสง่างามของบ้านพักซามูไรท่ามกลางรูปลักษณ์ที่เรียบง่าย

บ้านอิชิงุโระ (เมงุมิ) เดิมได้รับการออกแบบและสร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2478 และเป็นสาขาหนึ่งของบ้านพักซามูไรตระกูลอิชิงุโระ ตัวบ้านผสมผสานระหว่างบ้านสไตล์ญี่ปุ่นดั้งเดิมกับห้องสไตล์ตะวันตก และมีทางเข้าร่วมกัน ทำให้เกิดความเชื่อมโยงที่ต่อเนื่อง นับเป็นมรดกทางวัฒนธรรมอันทรงคุณค่าที่ทำให้เราได้เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงของรูปแบบที่อยู่อาศัยตลอดหลายปีที่ผ่านมา ตั้งแต่ยุคเอโดะ ไปจนถึงยุคเมจิ ไทโช และโชวะ