ต้นกำเนิดของซากุระ- ต้นซากุระ โซเมโยชิโนะ-

โซเมโยชิโนะ บนฝั่งแม่น้ำฮิโนไคไน (ถูกกำหนดให้เป็นจุดชมวิวแห่งชาติ)

อุโมงค์ซากุระยาวรวม 2 กม.
โซเมโยชิโนะ บานสะพรั่งบนฝั่งแม่น้ำฮิโนไคไนที่ไหลผ่านใจกลางเมือง

ได้มีการปลูกขึ้นครั้งแรกในปี พ.ศ. 2477 เพื่อเฉลิมพระชนมพรรษาของสมเด็จพระจักรพรรดิ
ปัจจุบันยังถูกกำหนดให้เป็นจุดชมวิวระดับชาติอีกด้วย
โซเมโยชิโนะ เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมและมีลักษณะเป็นดอกไม้สีแดง-ขาวซีดที่ปกคลุมทั้งต้นก่อนที่ใบสีเขียวอ่อนจะปรากฏขึ้น ดังนั้นเมื่อบานเต็มที่กลีบจะประดับกิ่งอย่างสวยงามและมีลักษณะงดงามมาก .

เมื่อทั้งหมดอยู่ในอันตรายของการเข้าสู่ระบบ! ??

ไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะปลูกซากุระที่ริมตลิ่งในญี่ปุ่น แต่ราวปี 1972 เมื่อต้นไม้หยั่งราก มีรูในตลิ่ง และเมื่อน้ำไหลเข้ามาจากที่นั่น เขื่อนก็พัง กฎหมายแม่น้ำกำหนดว่าไม่ควรมีต้นไม้ใด จะปลูกไว้ริมตลิ่ง
กลับใช้วิธีปลูกหญ้าแทน
ริมฝั่งแม่น้ำฮิโนไคไนก็ไม่มีข้อยกเว้น เราเผชิญกับวิกฤตที่ต้นซากุระที่ชาวเมืองปลูกไว้ด้วยความระมัดระวังอย่างยิ่งอาจถูกโค่นลง

ความรู้สึกของผู้อยู่อาศัยที่ยังคงปกป้องดอกซากุระ

“ฉันอยากทิ้งซากุระไว้บ้าง”
ในขณะที่แผนกำลังดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง แนวคิดของชาวเมืองก็คือ "ขอให้ซากุระริมฝั่งแม่น้ำฮิโนไคไนได้รับการคุ้มครองตามกฎหมายกันเถอะ"

ผมเกิดแนวคิดในการใช้กฎหมายว่าด้วยการคุ้มครองทรัพย์สินทางวัฒนธรรมต่อต้านพระราชบัญญัติแม่น้ำ คือ ทิ้งอุโมงค์ซากุระไว้ 2 กม. ริมฝั่งแม่น้ำฮิโนไคไนเพื่อให้ได้รับการคุ้มครองตามกฎหมายในฐานะที่เป็น ทรัพย์สินทางวัฒนธรรมภายใต้การกำหนดของประเทศ
เป็นผลให้เมืองเสนอรัฐสภาและรับรองเขื่อนเป็นถนนในเมือง "ซากุระบนตลิ่ง" ไม่ได้เจียระไนเพราะกลายเป็น "ซากุระเป็นถนนที่มีต้นไม้เรียงราย" และทิวทัศน์ได้รับการประเมินว่าเป็นความงามเหมือนผลงานชิ้นเอกที่กลมกลืนกับกระแสน้ำที่อ่อนโยนของแม่น้ำ มันคือ

เอาชนะวิกฤตและกลายเป็นชื่อประเทศ

ด้วยวิธีนี้ ดอกซากุระที่ริมฝั่งแม่น้ำฮิโนไคไน ซึ่งชาวบ้านยังคงปกป้องรักษา บัดนี้ถูกกำหนดให้เป็นจุดชมวิวระดับชาติ

อุโมงค์สีซากุระที่แผ่กว้างออกไปราวกับว่าคุณได้รับเชิญเข้าสู่โลกแห่งเทพนิยาย เต็มไปด้วยความหลงใหลของชาวเมืองในเรื่องดอกซากุระ

〇 ต้นกำเนิดของซากุระ ดอกซากุระ -ต้น ชิดาเระซากุระ ร้องไห้-

〇 ข้อมูลการออกดอกที่ผ่านมา